همه چی از این محل مضخرف که اسمشو گذاشتن دانشگاه شروع شد...هر ترم درس خوندن رو به ترم دیگه موکول میکردیم بدون اینکه بفهمیم چه زمانی رو داریم از دست میدیم.....و الان...
خوب ولی میگن ماهی رو هر وقت از اب بگیری تازه است پس باید گذشته رو جبران کرد.
میدونم که دارم همه چیزایی که دارم رو از دست میدم ولی اگه با ارزش ترین چیزم رو ازم بگیرن
اون وقت هیچ وقت نمی بخشمشون هیچ وقت.....
و داغ وجود دوبارش رو دلشون میگذارم.......................هیچ وقت نتونستن با من دوست باشن
همیشه میخواستن من اون چیزی باشم که اونا میخوان نه اون چیزی که هستم و حالا که دارم خودمو نشون میدم فکر میکنن دارام باها شون لج میکنم...............ولی مقاومت فایده نداره باید دوباره مثل سابق بشم و به اون پیام که بچه بود تبدیل شم ولی بلاخره یه روز میترکم اون وقت نمیتونن جولومو بگیرن.
تنها چیزی که الان برام مهمه اینه که دوستامو داشته باشم در حالی نمیتونم مثل سابق باهاشون باشم.......و گل گولدونم رو بتونم حفظ کنم به هر حال حکایت منم مثل اینه:
                    
                              ماهی تنگ بلوری دریا رو تو خواب میبینه